HAYATI VAKFETMEK

Hayatı vakfetmek, hayatın amacına ve hedefine İman ve Kur’ân’a hizmet etmeyi koymak ve bunu hiçbir beklenti içinde olmadan yapmaktır. 

İman Himzeti için her şeyini feda edebilmek ve bu yolda her nevi sıkıntıya katlanmaktır.

Hayatını vakfetmek Bediüzzaman’ı örnek almaktır.

“Bütün vaktimi ve hayatımı hakaik-ı imaniye ve Kur’âniyeye hasr ve vakfetmişim.” (Mektubat, 73.)  

“Ben kusurlarımla beraber bu milletin saadetine ve imanın kurtulmasına hayatımı vakfettim. Bütün kuvvetimle Risale-i Nur’a çalıştım. Bütün zâlimâne tâziplere karşı tevfîk-i ilâhî ile dayandım. Geri çekilmedim.” (Şualar, 385.)  

“Biz öyle bir hakikate hayatımızı vakfetmişiz ki, güneşten daha parlak ve Cennet gibi güzel ve saadet-i ebediye gibi şirindir.” (Şualar, 277.)  

“Madem ben de bu vatanın bir evladıyım, bu vatanın saadetine hizmet etmek benim için farzdır.” (Emirdağ Lâhikası, 93.)